ВАТАН – ҲАМВАТАН

Туӣ тан барои Ватан, ҳамватан,
Манам ҷон фидои Ватан, ҳамватан.
Гираҳ чун хурад хун гаҳе дар рагат,
Кушо дасту пои Ватан, ҳамватан.
Табиби тану ҷонат оби равон,
Нафас каш ҳавои Ватан, ҳамватан.
Мабодо ягон ҷоят ояд ба дард,
Кунад дард ҷои Ватан, ҳамватан.
Ҳунар  худнамоии беҳуда нест,
Намо як намои Ватан, ҳамватан.
Ташаббус нишон деҳу коре бикун,
Ки бошад кирои Ватан, ҳамватан.
Бизоат, ки дорӣ, саховат намо,
Зи ҷудат сахои Ватан, ҳамватан.
Равӣ, бо худат фаррае мебарӣ,
Макун ту ҷилои Ватан, ҳамватан.
Ба ҳиҷрат равӣ, чапғалат по манеҳ,
Хатоят хатои Ватан, ҳамватан.
Мунодии сулҳем то дар ҷаҳон,
Бимон ҳамнидои Ватан, ҳамватан.
Чаман мешавад дашт бо як нигаҳ,
Нигар ҳар куҷои Ватан, ҳамватан.
Замину замон ҳаст дар дасти ту,
Бубин моварои Ватан, ҳамватан.
Барои тааллуқ тамаллуқ нагӯ,
“Бале”-ят балои Ватан, ҳамватан.
Макун лой об аз барои ҳаром,
Ҳалол обу лои Ватан, ҳамватан.
Ту то метавонӣ, ба худ дарнамон,
Намон дар изои Ватан, ҳамватан.
Туро сахт гуфтам, наё суст, бош!
Зи ман, аз ту “мо”-и Ватан, ҳамватан.

#Шодӣ_Шарифниё
21.06.2019

ЧӢ ШОИР АСТ?!

Одам агарки шӯр надорад, чӣ шоир аст?!
Бо шӯр агар шуур надорад, чӣ шоир аст?!
Хунаш, ки мурда аст, дилаш ҳам фасурдааст,
Дар чеҳра рангу нур надорад, чӣ шоир аст?!
Мерос бурданаш зи Паямбар чӣ фоида?!
Ҷону тани сабур надорад, чӣ шоир аст?!
Дар сар ҳавои шуҳрату унвону ҷоиза,
Дар дили гапи зарур надорад, чӣ шоир аст?!
Чашминтизори нақди ду-се дилумедвор,
Як су ҳунар, ғурур надорад, чӣ шоир аст?!
Бо табъи паст рафта сари минбари баланд
Шарме падарқусур надорад, чӣ шоир аст?!
Хизмат куҷову халқ куҷову Ватан куҷо?!
Ҳиммат куҷо, ки зур надорад, чӣ шоир аст?!
Хуршеди соягард ба номаш зиёӣ аст,
Андешаи банур надорад, чӣ шоир аст?!*

#Шодӣ_Шарифниё
19.11.2018

_______
Таҳрири муаллифии байти охир 17.10.2023

ЧУН ИШҚ АЗ МО РАФТ...

Мо Ишқро то буд,
бар қадраш расиданро натонистем,-
Ин афсӯс!
Чун Ишқ аз мо рафт,
роҳи бозпас оварданашро ҳам надонистем,-
Ин афсӯс! Ин афсӯс! Ин афсӯс!

Мо васлҳоро
лаҳзаҳои ҷовидонӣ мешуморем –
Оҳ... ин ғафлат!
Мо фаслҳоро
дар канори васлҳои худ ниҳон дорем,-
Оҳ... ин боз ғафлат! Боз ғафлат! Боз ғафлат!

Мо лаҳзаҳоро
он қадар беҳуда мисли соати девор бигзаштем,-
Э вой!
Ҳар рӯзи мо такрори паргории гашти ақрабакҳо-
такрори нодаркору шояд дилбазан буданд,
Аз ин сабаб мо бозпас шояд набаргаштем?!-
Э вой! Оҳ... Э вой! Оҳ... Э вой!

Парандаи ваҳшии мо – он Ишқ
охир париду рафт он ҷое, ки танҳоист, танҳоист,-
Дигар ҳеч!
Ӯ хӯ ба Танҳоӣ гирифтан метавонад?
Ман намедонам!
Эй кош, баргардад ба ин ҷое, ки чашми ман
кораш тамоми умр раҳпоист, раҳпоист, раҳпоист,-
Дигар ҳеч! Дигар ҳеч! Дигар ҳеч!

Мо Ишқро то буд,
бар қадраш расиданро натонистем,
Ин афсӯс!
Чун Ишқ аз мо рафт,
роҳи бозпас оварданашро ҳам надонистем,
Ин афсӯс! Ин афсӯс! Ин афсӯс!

#Абдуҷаббор_Суруш

ИШҚИ ҲАҚИҚӢ

Он рӯҳро, ки ишқи хақиқӣ шиор нест,
Нобуда беҳ, ки будани ӯ, ғайри ор нест.
Гӯянд: Ишқ чист? Бигӯ: Тарки ихтиёр,
Ҳар к-ӯ зи ихтиёр нараст, ихтиёр нест.
Ошиқ шаҳаншаҳест, ду олам бар ӯ нисор,
Ҳеч илтифоти шоҳ ба сӯйи нисор нест.
Ишқ асту ошиқ аст, ки боқист то абад,
Дил бар ҷуз ин манеҳ, ки ба ҷуз мустаор нест.
Он, к-аз баҳор зад, бимирад гаҳи хазон,
Гулзори ишқро мадад аз навбаҳор нест.
Он гул, ки аз баҳор бувад, ёри ӯст хор,
Он май, ки аз асир бувад, бехумор нест.
То кай канор гирӣ маъшуқи мурдаро,
Ҷонро канор гир, ки ӯро канор нест.
Бар нақди қалб зан, ту агар қалб нестӣ,
Ин нукта гӯш дор, гарат гӯшвор нест.
Андешаро раҳо куну дилсода шав тамом,
Чун рӯйи ойина, ки ба нақшу нигор нест.

Мавлоно Ҷалолуддин Балхии Румӣ

СИНААМ САНГИ МАЗОРИ ХОТИРОТИ МУРДА АСТ

Мисли гунҷишке, ки тӯфон лонаашро бурдааст,

Хотирам аз марги талхи чӯҷаҳо озурда аст.

Ҳар замон ёдат меафтам мисли қабристонаму

Синаам санги мазори хотироти мурда аст.

Носазо, гоҳе паёми ишқ дорад бо худаш,

Ин сукути беризоят на, ба ман бархӯрда аст.

Ғайр аз он ойинаҳое, ки тақаъъур доштанд,

То ба ҳоло ҳечкас кӯчак маро нашмурда аст.

Тири ғайб аз осмон як рӯз поин мекашад,

Он касонеро, ки ноҳақ ишқ боло бурда аст.

Он гулеро, ки халоиқ борҳо бӯ кардааст,

Тоза ҳам бошад барои ман гуле пажмурда аст.

#Козим_Баҳманӣ